Δείτε την έρευνα

Μεταξύ του Σφυγμού Νοεμβρίου και Μαρτίου έχει μεσολαβήσει ένα γεγονός – τομή: το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, το οποίο επηρέασε σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό κλίμα της περιόδου, δημιουργώντας νέες δυναμικές στον πολιτικό και εκλογικό ανταγωνισμό.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι προσδοκίες των πολιτών σε σχέση με την απονομή δικαιοσύνης για το πολύνεκρο δυστύχημα καταγράφονται ως περιορισμένες, αφού η πλειονότητα (64%) εκτιμάει ότι εν τέλει δεν θα αποδοθούν σχετικές ευθύνες. Παράλληλα, η εικόνα της κυβέρνησης έχει δεχτεί πλήγμα σε ορισμένους τομείς, οποίοι σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με το δυστύχημα των Τεμπών, όπως η προσλαμβανόμενη από την κοινή γνώμη ικανότητα της να διασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών αλλά και να διαχειρίζεται ζητήματα διαφθοράς και διαφάνειας.

Την ίδια στιγμή το 34% της κοινής γνώμης αξιολογεί θετικά την οικονομική κατάσταση της χώρας και μόλις το 32% δηλώνει ικανοποιημένο από το κυβερνητικό έργο. Εντούτοις, τα συγκεκριμένα ευρήματα παρά το γεγονός ότι σκιαγραφούν ανάγλυφα το ευρύτερο αντικυβερνητικό κλίμα της περιόδου, δεν αποτελούν και εργαλείο ανάλυσης του εκλογικού ανταγωνισμού, καθώς μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, το κυβερνών κόμμα συνεχίζει και προσλαμβάνεται από μεγαλύτερη κοινωνική μερίδα ως συγκριτικά ικανότερο να χειριστεί ζητήματα οικονομίας έναντι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Παρόμοια τάση αποτυπώνεται και στη σύγκριση μεταξύ του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης,  καθώς το προφίλ του Κυριάκου Μητσοτάκη
τραυματίζεται σχεδόν σε όλους τους σχετικούς δείκτες, εν αντιθέσει με το αντίστοιχο του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος συγκρατεί σε γενικές γραμμές τα ποσοστά του. Οι παραπάνω μεταβολές, ωστόσο, δεν ανατρέπουν την μεγάλη εικόνα, με τον ηγέτη της ΝΔ να συνεχίζει να θεωρείται ως αποτελεσματικότερος στην επίλυση σημαντικών προβλημάτων, ως πιο συνεπής απέναντι σε όσα λέει και υπόσχεται και ως ικανότερος στη διαχείριση των οικονομικών της χώρας και τον ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως ικανότερος να συναισθάνεται τα προβλήματα και τις ανησυχίες της κοινωνίας, ως πιο ακέραιος στη διαχείριση των χρημάτων του κράτους αλλά και ως πιο ασυμβίβαστος απέναντι σε κατεστημένα συμφέροντα.

Συνολικότερα, ο Σφυγμός του Μαρτίου αποτυπώνει μια έκρηξη απογοήτευσης και θυμού, καθώς και μια εντυπωσιακής κλίμακας επαναϊεράρχιση από την πλευρά της κοινής γνώμης των προκλήσεων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα. Πιο συγκεκριμένα, καταγράφεται μια θεαματική πτώση των εθνικών θεμάτων ως προς τη σημαντικότητα που έχουν για τους πολίτες, όπως επίσης και της υπόθεσης των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών. Την ίδια στιγμή η πρόκληση του κύματος της ακρίβειας παραμένει στην κορυφή της σχετικής λίστας, ακολουθούμενη από τα θέματα διαφθοράς και διαφάνειας που έχουν ιεραρχηθεί υψηλότερα αυτή τη φορά από περισσότερους πολίτες, ενώ ακολουθούν ζητήματα που αφορούν τις συνθήκες εργασίας και τους μισθούς, η δημόσια ασφάλεια, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα στον χώρο της Υγείας.

Ως προς τα επιθυμητά σενάρια συνεργασίας, η μεγαλύτερη μερίδα τα απορρίπτει (37%), είτε προσβλέποντας σε μια προοπτική επαναληπτικών εκλογών με στόχο τη δημιουργία αυτοδύναμης κυβέρνησης (κυρίως ψηφοφόροι ΝΔ), είτε στη δημιουργία νέων δυναμικών στο κομματικό σύστημα (κυρίως ψηφοφόροι μικρότερων «αντισυστημικών» κομμάτων). Μια εξίσου δε, σημαντική μερίδα εκλογέων (34%) προκρίνει την προοπτική μιας προοδευτικής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με το ΠΑΣΟΚ με ή χωρίς τη στήριξη του ΜεΡΑ25, ενώ μια σημαντικά μικρότερη (18%) προσβλέπει σε μια συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από την κάλπη της απλής αναλογικής.

Μετά από αρκετά χρόνια παρατηρούνται ενδείξεις νέου κατακερματισμού των εκλογικών προτιμήσεων: H ΝΔ καταγράφει απώλειες, ανιχνευόμενη στο 28%, όπως αντίστοιχα και το ΠΑΣΟΚ, του οποίου η εκλογική επιρροή περιορίζεται πλέον στο 9%. Το κόμμα της αξιωματικής πετυχαίνει οριακά κέρδη συγκριτικά με την μέτρηση του Μαρτίου, ανιχνευόμενο στο 25.5%, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης (ΚΚΕ, Ελληνική Λύση, ΜεΡΑ25), καθώς και το κόμμα Κασιδιάρη καταγράφουν οριακή ή και σημαντική αύξηση της εκλογικής τους επιρροής αλλά και της εικόνας τους στους ποιοτικούς δείκτες. Ενδεικτικό τούτου, ότι το ΚΚΕ αύξησε τα ποσοστά του στον δείκτη αξιοπιστίας κατά 5% συγκριτικά με τον Σφυγμό Νοεμβρίου, προσπερνώντας τη μέχρι πρότινος πρώτη στον σχετικό δείκτη ΝΔ.

Τέλος, στον δείκτη της παράστασης εκλογικής νίκης, η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει και προπορεύεται με σημαντική διαφορά έναντι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αν και για πρώτη φορά από την αρχή του τρέχοντος εκλογικού κύκλου ανιχνεύεται μια σημαντική συσσώρευση ψηφοφόρων (67%) στην περιοχή της εκτίμησης ότι το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι οριακό, είτε υπέρ της ΝΔ, είτε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ.